Światła Północy. Sonja wraca do domu.

 Dzień dobry w sobotę! Wczoraj zabrakło mi czasu żeby zasiaść do komputera, dlatego wyjątkowo dzisiaj przedstawiam Wam kolejna recenzje. 

W ten spokojny, sobotni wieczór zabieram Was w dalszą podróż z Sonją. Dziewczyną, która trafiła do dziwnego świata troli, wikingów i magii północy 

Światła północy. Drzewo portalu.

O tym komiksie miałam już okazję Wam pisać. Główna bohaterka chcąc ocalić styka trafia do świata pełnego magii i skandynawskich wierzeń. Jak odnalazła się w nowej sytuacji i kto pomógł jej w misji ratunkowej możemy się przekonać na łamach tego komiksu. Ostatni tom jednak jest nieco innych niż pozostałe, ponieważ... Kończy pewna część tej historii. Wiele rzeczy dzieje się bardzo szybko i tak naprawdę zanim się spostrzeżemy Sonja wraca do domu, a nam pozostaje czekać aż kiedyś (w bliżej nie określonej przyszłości) powstaną kolejne tomy.

Powiem Wam szczerze, że trochę zawiodłam się na ostatni tomie serii. Akcja dzieje się za szybko. Przeskoki w fabule są na tyle duże, że wkrada się w to pewien chaos, a sama historia wydaje się pocięta i nienaturalnie skrócona. Rozumiem, że autorce zależało na pewnym zakończeniu tej serii, ale czy musiało się to odbyć kosztem poziomu fabuły?

Do rysunków natomiast nie mogę się przyczepić. Wydaje mi się, że Malin Falch na przestrzeni tych 6 tomów Świateł Północy nabrała pewności siebie, co zaowocowało pewnym rozmachem przy ilustrowaniu. Przyjemnie się to ogląda po prostu. A jak Doda się do tego skandynawski klimat to jest po prostu fantastycznie. Gdyby nie to skrócenie...

Zgarnąć z półki?

To nadal jest dobra historia i osobiście nie mogę doczekać się kontynuacji. Zatem jak najbardziej polecam Wam po nią sięgnąć. Pamiętajcie, że ja lubię sobie po prostu czasem pomarudzić 😉.