Polscy poeci dzieciom wydawnictwa Olesiejuk

Witajcie kochani! Tak szybko mija mi ten tydzień, że nie zauważyłam, że dzisiaj środa, ale tak to bywa jak jakiś robi się coś ciekawego ;-). Obecnie oglądam "Wiedźmina", na pewno napiszę krótką recenzję na fanpagu, jak skończę, na razie jestem na trzecim odcinku i... bardzo mi się podoba :-). 

Dzisiaj chciałabym Wam przedstawić NAJCZĘŚCIEJ czytaną książkę w moim domu (nie, nie jest to Biblia ;-)). Jest to książka, którą darzę ogromnym sentymentem, ponieważ jest to pierwsza książka jaką kupiłam z myślą o moich dzieciach (wtedy dziecku, w brzuchu). Mowa o Polskich poetach dzieciom wydawnictwa Olesiejuk.

Jest to zbiór wierszy różnych poetów. Zaczynamy od Marii Konopnickiej (którą najmniej lubię), Juliana Tuwima (którego znam już na pamięć), Aleksandra Fredry (mam mieszane uczucia, bo "Osiołkowi z żłoby dano" to nie jest fajny wierszy dla dzieci), kończąc na Urszuli Kozłowskiej (której stała się wielką fanką po pierwszym przeczytaniu Jej twórczości). 

KOCHAM, UWIELBIAM, CZYTAM te trzy słowa doskonale określają moje odczucia do tego zbioru. Nie dość, że w jednej książce mamy przepiękne wiersze, to jeszcze ilustracje powalają na kolana. Mnie osobiście bardziej przekonują grafiki pani Elżbiety Śmietanki-Combik, ale pani Małgorzata Goździewicz też wykonała kawał dobrej roboty. Nie wiem ile już razy przeczytałam tę książkę. Znam jej rozkład, większość wierszy mogę cytować z pamięci, ale chyba nigdy mi się nie znudzi! Uważam, że dobór tak znanych poetów oraz wybór określonych wierszy sprawia, że ta książka to NIEZBĘDNIK każdej biblioteczki. 

Klara na początku słuchała, bo musiała ;-). To była jedyna (!) książka dla dzieci na naszej półce. Nie wiedziałam jeszcze jak to wszystko będzie wyglądać, chciałam czytać dzieciom, ale zupełnie nie wiedziałam, co, jak, gdzie i po co. Później oczywiście nasz repertuar się powiększył, ale teraz kiedy jest już dość (w tym roku skończy 4 lata), chętnie wracamy do tej książki i często słyszę jak biega po domu i krzyczy "uff jak gorąco, puff jak gorąco" i to jest właśnie ten moment kiedy czuję się szczęśliwa, bo zdaje sobie sprawę ile moje dzieci chłoną z otoczenia i że są zadowolone z tego, co je otacza. Janek nie ma jeszcze wyboru, co do czytanych książek, więc też często słucha tego, co czytam Klarze, ale wydaje mi się, że nie ma powodu do marudzenia, bo te wiersze mają w sobie taką melodię, że chyba nie znam osoby, której by się nie podobały ;-)

A tak się dzieje, kiedy czyta się dużo razy tą samą książkę ;-):

Cieszę się, że trafiłam na tę książkę jako pierwszą w mojej "karierze" od niej wszystko się zaczęło i trwa nadal :-). Miłość do literatury dziecięcej zapaliła się nagłym, mocnym i silnym płomieniem. Teraz, pomimo tego, że w mojej bibliotece jest znacznie więcej książek to i tak wracam do tych, które są moim zdaniem najpiękniejsze i najcenniejsze :-)