Robisz to dobrze!

Kiedy upłyną tydzień... nie mam pojęcia. Trochę byliśmy nad jeziorem, trochę w domu i tak o mamy znowu poniedziałek. Teraz kiedy Klara oficjalnie zaczęła swoje pierwsze wakacje czas na pewno będzie leciał o wiele szybciej ;-)

#fitgeekmama

Mam nadzieję, że pobyt u teściów zaowocuje w więcej czasu dla siebie. Nie ukrywam, że chętnie wykorzystam ich pomoc i po prostu oddalę się w nieznanym kierunku na dłuższą chwilę ;-).  Jako że Holandia to kraj rowerów, chętnie wsadzę swoje swoje 8 liter (cztery to za mało na taką wielkość ;-)) i pozwiedzam sobie trochę. Mamy nawet z mężem takie założenie, że On kiedy my będziemy u dziadków (3 tygodnie) to On będzie spędzał czas na siłowni, oczywiście o ile inne obowiązki na to pozwolą, ale trzeba być dobrej myśli i wykorzystywać sposobności :-)

Czytam, czytam ciągle czytam <3 chyba nie potrafiłabym bez tego żyć. Staram się aby w moim planie dnia ZAWSZE znalazła się chwila na książkę. Dzisiaj chciałabym Wam przedstawić Bitwę o nonsens Agaty Wilk wydawnictwa AlterNatywne.
Historia opowiada o nastoletniej Charlene, która jest szarą myszką, stroniącą od rówieśników, zamkniętą w swoim własnym świecie. Los sprawia, że trafia do zupełnie obcego świata, w którym demony, elfy, czy fauny to nie tylko postacie z książek. Razem z nowymi przyjaciółki nie tylko odkrywa nowy świat, ale również poznaje różne smaki życia od tych słodkich i przyjemnych po gorzkie i trudne do przełknięcia.
Trudno mi się wypowiedzieć jednoznacznie, co do Bitwy o nonsens. Agata Wilk stworzyła bardzo interesujący świat, pełen nie tylko różnorodnych stworzeń, ale również krain. Bardzo podoba mi się pomysł podzielenia świata na różne części, które pomimo autonomii w pełni ze sobą współpracują. Podoba mi się również pomysł na fantastyczne i nietuzinkowe cuda natury. Barwne kaniony, czy mój totalny faworyt - latające jezioro. Różnorodność i mnogość postaci też na pewno jest dużym atutem i nie pozwala się nudzić. Jednak jest parę rzeczy, które mi nie pasują. Po pierwsze to prostolinijność postaci. NIE MA tu odcieni szarości. Ktoś jest albo dobry albo zły. Po drugie zbytnia szczerość i wylewność. Drażniło mnie to kiedy główna bohaterka zdradzała swoje pochodzenie, czy plany zupełnie obcym osobom i...każdy przechodził z takimi informacjami do porządku dziennego. A po trzecie to za duża łatwość w wychodzeniu z opresji oraz brak konsekwencji. Bohaterowie ZAWSZE i BARDZO SZYBKO potrafią znaleźć rozwiązanie lub ktoś przychodzi im z pomocą. Ja bym to trochę utrudniła. Nie mniej jednak dzięki temu książkę czyta się szybko (więc to nie do końca minus ;-)). Muszę przyczepić się jeszcze do fabuły, która rozkręca się powoli i prawdziwą akcję mamy znacznie dalej niż sam początek historii. Autorka tak jakby wie gdzie chce nas poprowadzić, ale nie wie jak to wszystko zacząć. Kiedy przebrnie się przez (przydługi) początek potem już nie można się oderwać, bo ciągle coś się dzieje. NIE MA dobrego momentu żeby zrobić sobie przerwę, bo każdy element tej historii jest interesujący. 
Uważam, że Bitwa o nonsens przypadnie do gustu wielu osobom. Różnorodny świat, w którym trzeba odnaleźć się na własną rękę, wątek miłosny, który (jak to bywa u nastolatków) jest BARDZO trudny i skomplikowany ;-). Niesamowita akcja, która rozkręca się powoli, ale potem nie można jej już zatrzymać. 
Gdybym miała oceniać to byłaby to książka z wysokiej półki.



Jeśli już jesteśmy przy fantastycznych pozycjach to mam kolejną perełkę dla dzieci <3
Pięć Sprytnych Kun Justyny Bednarek wydawnictwa Poradnia K. W książkach tej Pani jestem zakochana i cieszę się, że mam dzieci, bo inaczej pewnie nie poznałabym Jej twórczości. Od razu wyjaśniam, że na co dzień też się cieszę, że mam dzieci, ale są takie szczególne momenty kiedy cieszę się bardziej. Fabuła opowiada o gangu Pięciu Kun, które pomagają w schwytaniu groźnego przestępcy. Jest przestępstwo, odcięte palce, PYSZNE rzeczy, miłość i dużo humoru, czy może być lepiej? MOŻE, bo dodatkowo są również przepisy na te delicje <3. Dodatkowo ilustracje Daniela de Latour <3<3<3. Bardzo chętnie sięgam po tę książkę i z wypiekami śledzę nowości wydawnicze Justyny Bednarek. Jeśli jeszcze nie znacie to KONIECZNIE nadróbcie zaległości :-)  


#Robisz to dobrze!

Ostatnio kiedy Klara oglądała bajki na telefonie (tak jak pisałam wcześniej, pozwalamy jej na to), nagle odłożyła go, spojrzała na mnie i powiedziała "nie ce, pocytać" i przyniosła mi książkę. Poczułam się bardzo dumna ze świadomego wyboru mojej córki. Pomyślałam wtedy, że to, że uparłam się na czytanie dzieciom, że robię to codziennie (są pewne wyjątki, ale bardzo rzadko) to, że inwestuję pieniądze w nowości (ale i starości też), sprawiło, że poczułam się w czymś dobra! Każdy rodzic wie, że życie z dziećmi nie jest mięciutkie i smakowite jak pączek z dżemem, każdy rodzic wie, że zdarzają się inne konsystencje, smaki i zapachy, ale ja już nie wyobrażam sobie życia bez tego wszystkiego. I chociaż czasami jest ciężko, czasami za bardzo się spinam, czasami mam dość i chcę trzasnąć drzwiami i wyjść jak najdalej od tej bandy, to wiem, że mimo wszystko... ROBIĘ TO DOBRZE. Nie jestem najlepszą matką na świecie, ale JESTEM NAJLEPSZĄ MATKĄ JAKĄ POTRAFIĘ BYĆ. Takie chwile kiedy Klara przychodzi do mnie, prosi o  pomoc, chce coś poczytać, chce się pobawić, pokazują, że nie wiedząc totalnie jak to robić stworzyłam NIESAMOWITĄ więź i KSZTAŁTUJĘ małego człowieka. 
Uważam, że każdy z Nas, rodziców ROBI TO DOBRZE. Nie ważne ile negatywów sobie wynajdziecie. Nasze dzieci i tak nas z tego rozliczą, a efekt będzie taki, że SAME będą tak wychowywać własne dzieci ;-) <3

Komentarze

  1. Moje zdanie o Bitwie o nonsens znasz. Co do przerw, ja czytam do końca rozdziału i przerwa, zawsze działa.

    OdpowiedzUsuń
  2. jeśli dzieciom się podoba to super!!
    sama nie mam na razie dzieci więc nie kojarzę tego typu książek

    OdpowiedzUsuń
  3. Super że udało Ci sie stworzyć wspaniałą więź, tego może wiele osób pozazdrościć.

    OdpowiedzUsuń
  4. oj mi też ten czas ucieka nie wiadomo kiedy. A książki u nas są non stop w użyciu- bardzo dużo czytam ja i uwielbiam czytać też moim chłopcom, nie ma dnia bez książek:)

    OdpowiedzUsuń
  5. "Pięć sprytnych kun" brzmi fajnie. Zwłaszcza, że jest autorstwa Justyny Bednarek 😊

    OdpowiedzUsuń
  6. Tego typu książek jak "Bitwa o nonsen" nie czytam, nie moja tematyka.
    Wolę książki biograficzne,podróżnicze,reportaże.
    Moje dzieci duże,więc książeczek nie kupuję.Chociaż teraz jest ich mnóstwo, kolorowych,wspaniale wydanych.
    No i musze przyznac, że jesteś fajną mamą-)
    Pozdrawiam!
    Irena

    OdpowiedzUsuń
  7. Nie czytałam a nawet nie słyszałam o takiej książce. Może kiedyś się skuszę.

    OdpowiedzUsuń
  8. Jak reakcja! Kiedy obserwuję dzieci, to widzę zupełnie inną postawę. Staram się czytać synkowi codziennie przed snem i przed popołudniową drzemką. To piękne kiedy sam przynosi książeczkę do łóżka :) Pozdrawiam, Polenka

    OdpowiedzUsuń
  9. Bardzo ciekawe, książkowe pozycje. Jak syn był mały też dużo mu czytałam. Ale to było prawie 20 lat temu...

    OdpowiedzUsuń
  10. Nie znam tych książek, ale być może zmieni się to w przyszłości.

    OdpowiedzUsuń
  11. Coś co wyszło spod pióra Pani Bednarek, musi być fajne :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Dzieci też mają swoje fanatasy jak widzę, nie tylko dorośli :-)
    Chociaż to raczej nie moja bajka.

    OdpowiedzUsuń
  13. Pięknie, że córka woli książki, zamiast bajek :) A książki Justyny bednarek, to dla dzieci, też bardzo lubię :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Słyszałam o tej książeczce Pięć małych kun, jak polecasz, to muszę się zainteresować :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Pierwszy raz słyszę o tej książce, ale myślę, że to dobra pozycja.
    Odpoczynek każdemu się należy :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Chętnie przeczytamy, ktoś miał dobry pomysł na tytuł

    OdpowiedzUsuń
  17. ja też nie wiem, kiedy ten tydzień upłynął.. Książki kompletnie nie znam. Nawet o niej nie słyszałam.

    OdpowiedzUsuń
  18. "Bitwa o nonsens"- książka, której tytuł skądś kojarzyłam. Gdy zobaczyłam okładkę okazało się, że widziałam ją na instagramie. Fabuła jakoś niespecjalnie mnie zainteresowała, jednak nigdy nie wiadomo, może kiedyś sięgnę po tę książkę.

    OdpowiedzUsuń
  19. Ooo. Piec sprytnych kun takze recenzowałam. Świetna książka!

    OdpowiedzUsuń
  20. Wszędzie czytam o tym przydługim wstępie do Bitwy o nonsens... Czy tylko dla mnie było w sam raz? Poznałam świat i mogłam wyrobić sobie pierwsze zadanie o głównych postaciach (a nudą przy tym nie wiało, zwłaszcza na tej pustyni):) Bohaterowie też nie zawsze wychodzili gładko z opałów, czasem musieli się przy tym nagimnastykować. I być może ta ufność wynikała z charakteru Charlene? Była momentami dziecinna i naiwna.
    Ale bez dwóch zdań zgadzam się z Tobą, Skarbie, że od książki z coraz dalszymi rozdziałami ciężko się oderwać :D Tyle się dzieje i tyle zagadek, że już chciałabym przeczytać drugi tom :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Nie za bardzo przepadam za elementami fantasty tak w książkach, jak i w filmach, ale podsunę rekomendacje znajomym 🙂

    OdpowiedzUsuń
  22. Kuny są świetne. Dzieciom (i nie tylko) na pewno się spodobają.

    OdpowiedzUsuń
  23. Też bym chciała dzieci na choć kilka dni odstawić do dziadków, ale niemożliwe

    OdpowiedzUsuń
  24. Pięć sprytnych kun to fajna książka dla dzieci :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Ja ostatnio też ciągle czytam 😀 Aczkolwiek ja to mam takie długie przerwy poprzetykane totalnymi maratonami 😀

    OdpowiedzUsuń
  26. Bitwę o nonsens mam w planach na sierpień. Jestem ciekawa tej pozycji bo to zdecydowanie moje klimaty :)

    OdpowiedzUsuń
  27. Masz rację, każdy powinien sobie zdanie "robisz to dobrze" od czasu do czasu powtórzyć. Najgorzej jest jednak, kiedy najbliższe otoczenie uparcie wmawia Ci, że robisz wszystko źle, a niestety często tak bywa (nie mówię tu o dzieciach, a o babciach, teściach, ciotkach i tak dalej).

    OdpowiedzUsuń
  28. Wspólne czytanie z dziećmi to niesamowita frajda.

    OdpowiedzUsuń
  29. Ja swego czasu tak zafiksowalam się na czytanie młodemu, że w efekcie go do książek zniechecilam. Zrobiliśmy przerwę od czytania. Teraz, kiedy już czyta sam z przyjemnością sięga po książki chociaż zdarzają się dni, kiedy zamiast tego woli pograć, lub pooglądać bajki :)

    OdpowiedzUsuń
  30. Dobra, ciepła, prawdziwa więź to największy skarb :)

    OdpowiedzUsuń
  31. Po 5 kun sięgnę z ciekawością godną matki dwóch córek ;)

    OdpowiedzUsuń
  32. Muszę przyznać, że latające jezioro, brzmi co najmniej abstrakcyjnie;) Jestem tym bardziej zaciekawiona, że nigdy wcześniej nie słyszałam ani o autorce, ani o tej książce.

    OdpowiedzUsuń
  33. Bitwa o nonsens wydaje się naprawdę ciekawą książką. Choć w sumie chyba czegoś innego się spodziewałam po takim tytule, to recenzja mnie zaintrygowała.

    OdpowiedzUsuń
  34. Ciekawe propozycje. Ja na 100% swoim przyszłym dzieciom będę też czytać moje książki z dzieciństwa. Bardzo je lubiłam ♥

    OdpowiedzUsuń
  35. Książki Justyny Bednarek zawsze są u nas hitem!

    OdpowiedzUsuń
  36. Nie czytałam jeszcze tych książek.
    Brawa dla Klary, że chciała poczytać :)

    OdpowiedzUsuń
  37. jeśli dzieciom się podoba to super!!
    nie mam na razie dzieci

    OdpowiedzUsuń
  38. Oj z wychowaniem dzieci to róznie bywa, chcoiaż ja jestem zadowolona,
    bo udało mi się osiągnąć efekt taki jaki chciałam.
    To nie jest łatwo...
    I staramy się robić to jak najlepiej jako rodzice.
    A teraz oni wychowują swoje
    i dopiero teraz oni widzę, że nie jest łatwo :-)

    OdpowiedzUsuń
  39. Bardzo cieszy kiedy nasze dziecko podejmuje swoje pierwsze świadome decyzje

    OdpowiedzUsuń
  40. Ostatnio natykam się na sporo książek, które rozwijają się dopiero w połowie, a na początku wieje nudą.

    OdpowiedzUsuń
  41. Wczoraj przeczytałam książkę, której początek był ciężki do przejścia ;)

    OdpowiedzUsuń
  42. Ciekawi mnie ta Bitwa o nonses, grubiutka pozycja, ale przeglądałam początek i mnie zainteresował. ;)

    OdpowiedzUsuń
  43. Jestem u Ciebie po raz pierwszy :) Bitwę o nonsens na pewno kupię, zaciekawiłaś mnie już pierwszymi zdaniami o niej. Muszę jednak stwierdzić, że jeszcze bardziej zaciekawił mnie początek o Holandii i wakacjach i z chęcią poznam Cię lepiej z Twojego bloga.
    Powodzenia! :)

    OdpowiedzUsuń
  44. Żadnej z książek nie znam, nie jest to mój rodzaj literatury

    OdpowiedzUsuń
  45. Staram się też czytać dziewczynom codziennie, dla mnie to najpiekniejsze wspomnienia gdy były małe a.całe zimowe popołudnia spedzałyśmy na kanapie obłożone książkami.

    OdpowiedzUsuń
  46. Ja mam nastoletnich synów, którzy od lat sami wybierają sobie lektury i sami czytają.:)
    A co do rozliczania przez dzieci... Ja swoich rodziców nie oceniam, było jak było, ale chcę wierzyć, że oboje chcieli dobrze. Nie wiem czy moi synowie wystawią mi kiedyś cenzurkę, ale dla mnie najważniejsze jest, aby czuli, wiedzieli, że się starałam, bo błędów nikt z nas się nie ustrzeże.
    Pozdrawiam Izabela

    OdpowiedzUsuń
  47. Ukazujesz wiele błędów z „Bitwy o nonsens”, niemal wytykasz je palcami, a na sam koniec piszesz, że to książka z wysokiej półki? Co jak co, ale to zaprzecza temu, co było wcześniej...

    OdpowiedzUsuń
  48. Fajnie, że Twoja córka wybrała książkę zamiast bajki i telefonu. Rzadko spotyka się takie rzeczy

    OdpowiedzUsuń
  49. Tą książkę o kunach musimy w końcu zdobyć.

    OdpowiedzUsuń
  50. Nie znam żadnej z tych książek, ale jeszcze wszystko przede mną :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Moje zdjęcie
Skarby na półkach
Kobieta, Żona, Matka. Piszę o tym co myślę, i robię. Najczęściej czytam książki i staram się aby moje dzieci wiedziały, ze są ciekawsze rzeczy niż siedzenie przed ekranem. Kontakt: skarbynapolkach@gmail.com kontakt@skarbynapolkach.pl