ReLIFE 1 -5 (Waneko)

Chyba nie ma lepszego czasu na zaprezentowanie tej historii, niż początek roku szkolnego. Ja, co prawda znajduję się na etapie przedszkolnym, ale to nie zmienia faktu, że temat mimo wszystko się jakoś komponuje z otaczającą rzeczywistością ;-). Wyobraźcie sobie, że...

Wyobraźcie sobie, że macie możliwość powrotu do liceum. Nie jest to jednak podróż w czasie. Po prostu dostajecie tabletkę, która odmładza Wasz wygląd i od nowa zaczynacie swoją edukację na poziomie ponad podstawowym. Kuszące? Taką propozycje dostał Arata Kaizaki. 27-latek, który pogubił się trochę w życiu i przestał się starać. Pewnego dnia przychodzi do niego Ryo Yoake i proponuje udział w eksperymencie o nazwie ReLIFE, który ma na celu obserwacje zmian jakie zajdą w głównym bohaterze przez rok uczęszczania do liceum. Arata zgadza się, w końcu nie ma nic do stracenia, a co z tego wynikło? Same ciekawe rzeczy ;-).

Nie wiem, czy odnalazłabym się we współczesnej rzeczywistości nastolatków. Między mną a nimi jest już różnica pokoleniowa! Ale muszę przyzać, że ReLIFE czytało mi się bardzo przyjemnie i wyciągnęłam z tej historii parę wniosków.

Pomijając różnice między systemem edukacji w Japonii i w Polsce. Licealiście nie różnią się aż tak bardzo, mają podobne problemy, plany, marzenia. Dlatego historia pokazana w ReLIFE tak bardzo wciąga.

Zaskoczyło mnie to, że w dzisiejszych czasach największym problemem młodzieży nie jest znalezienie chłopaka, czy dziewczyny, ale... samotność. Dzieciaki, są tak bardzo obłożone obowiązkami i oczekiwaniami, że przestają się między sobą komunikować. Każdy jest zajęty swoimi sprawami, każdy do czegoś darzy, często za wszelką cenę. Nie jest to oczywiście problem tylko młodzieży, ale takie aspołeczne zachowania muszą mieć gdzieś swój początek.

Podobało mi się to jak Yayoiso (autor mangi) przeplatał wątki dramatyczne z elementami humorystycznymi. Bardzo fajnie rozładowywało to napięcie i można było się zdystansować do danej sytuacji.

Gdyby ktoś był ciekawy to Arata i Ryo  podglądają bardzo poważną rozmowę licealistek, od której zależy jak dalej potoczy się ich znajomość. Sami widzicie. Z tej perspektywy to wygląda dość zabawnie ;-).

Podoba mi się również kreacja bohaterów. Główny bohater pomimo swoich życiowych porażek nie stracił empatii i łatwości nawiązywania kontaktów. Nie jest takim "przegrywem" (jak to mówi młodzież ;-)). Odnajduje się w każdej sytuacji i zawsze stara się znaleźć jakieś rozwiązanie. 

Podoba mi się również to, że wątki miłosne, owszem są, ale nie są nadrzędne i dominujące. Nie wiem jak ta historia się rozwinie (tomów jest 15), ale to na pewno bardzo pouczająca historia :-).

Za możliwość odbycia takiej podróży (niby do przeszłości, ale jakiejś takiej bardzo teraźniejszej ;-)) dziękuję Wydawnictwu Waneko.