Małe wielkie wyzwania dzieciństwa (Wydawnictwo Olesiejuk)

Witam wszystkich serdecznie. Jak to jest, że dopiero była środa, myślałam, spoko, mam jeszcze czas, zaplanuję o czym będę pisać w poniedziałek. Nooo... jakoś tak dziwnie z środy zrobiła się niedziela ;-). Czas zasuwa tak szybko, że nim się obejrzę moje dzieciaki będą szły do szkoły, nie mówiąc już o studiach ;-). Dużo u mnie ostatnio gier planszowych, no ale co tu ukrywać. Gramy bardzo często. Nie mogę doczekać się kiedy Janek będzie wystarczająco duży żeby dołączyć do rozgrywki. Na razie tylko skutecznie mnie sabotuje, dzięki czemu Klara najczęściej wygrywa. Jak to wygląda? Najczęściej odwraca moją uwagę, robiąc... bobasowe rzeczy. Niby fajnie, jest ciekawy, odkrywa świat, ale rozsypanie bułki tartej i cukru na podłogę... a potem jedzenie tego... skutecznie mnie rozprasza ;-)

Dlatego dzisiaj mam dla Was coś totalnie wspaniałego. Odkąd te książki pojawiły się w naszym domu, nie było dnia żebyśmy po nie nie sięgnęli. Wydawnictwo Olesiejuk pokazało (znowu), że ma nosa do literatury dziecięcej i wydali kolejną perełkę. Seria o wyzwaniach dzieciństwa jest niesamowita.

Ilustracje

Zacznę od tego, co widać. Nie można przejść obojętnie obok takich okładek. ZWŁASZCZA jak się jest rodzicem parolatka. Książka skierowana jest do dzieci i rodziców (ale o tym za chwilę), w wieku 3-6. Oznacza to, że ilustracje są kolorowe i przyjemne dla oka. Klara jak każde dziecko w takim wieku najpierw obejrzała książki żeby potem łaskawie zgodzić się na czytanie. Każdy, kto czyta swoim dzieciom wie jak jest. Choćby książka była fantastyczna, opowiadała niesamowitą historią, bez fajnych ilustracji zostanie rzucona w kąt, a próba zachęcenia lub co gorsza przeczytania na siłę, skutkuje płaczem, obrazą i negatywnymi uczuciami do danej książki. na szczęście Klarze baaaardzo spodobały się grafiki, więc od razu mogłyśmy zabrać się do czytania. Więc śmiało mogę powiedzieć, że pani Elisa Paganelli zna się na rzeczy :-)

Treść

Obie książki w zabawny i ciekawy sposób opowiadają o codziennych dziecięcych wyzwaniach. Alberto Pellai i Barbara Tamborini wiedzą, że codzienne próby i zmagania nie dotyczą tylko dzieci, ale też rodziców. Dlatego obie książki podzielone są na części. Pierwsza jest dla dzieci. Wierszowana historyjka napisana z humorem i wyobraźnią. Druga część jest przeznaczona dla rodziców. Autorzy nie tylko podpowiadają jak radzić sobie z trudnymi aspektami dzieciństwa jaki są kaprysy i spanie we własnym łóżku, ale również uświadamiają, że wszystko zależy od nas - dorosłych. Możemy włożyć wiele trudu w wychowanie dzieci, jednak jeśli sami będziemy postępować tylko szablonowo, dziecko nic nie wyniesie z takiej nauki.

Jest to pierwsza książka, którą miałam okazję czytać, a która jest tak podzielona. Nie lubię poradników, drażnią mnie. Skąd inni, obcy ludzie mają wiedzieć, czego potrzebuję do szczęścia albo jak wychowywać moje dzieci... Jednak seria o dziecięcych wyzwaniach niczego nie narzuca. TYLKO uświadamia.

Baaaardzo podobają mi się obie książki. Jednak jeśli miałam bym wybierać to chyba bardziej przemawia do mnie To ja tu rządzę! natomiast Klara wybiera Czas do łóżeczka! Co robić, trzeba czytać obie ;-)

Jak sami widzicie obok tych książek nie można przejść obojętnie. Myślę, że będą z nami jeszcze długo i na pewno nie będą leżeć bezczynnie na półce ;-)

Za egzemplarze serdecznie dziękuję Wydawnictwu Olesiejuk