Nie wiem co robię.

To chyba aura i jesień nastrajają mnie na taki nostalgiczni-filozoficzny nastrój. Dzisiaj też chciałabym Wam co nie co opowiedzieć o moim czasie, ale na początek rzeczy ważne i ważniejsze ;-)

#recenzje

Niestety nie udało się nie doczytać "Tronu Cezara" Stevena Saylora, ale... jest parę rzeczy, które już mogę powiedzieć. Autor zadbał o wyjątkowy klimat, który doskonale opisuje nastroje panujące w 44 roku przed naszą erą. Postacie i sytuacje również są bardzo autentyczne, co tylko potęguje plastyczność obrazu. Jak wiecie nie jestem zwolenniczką kryminałów, jednak na ten dałam się skusić i wcale nie żałuję. Po raz pierwszy mam w rękach książkę, której autor "nie zmyśla", widać, ze zna się na rzeczy, wszystko wydaje się bardzo autentyczne, przez co książkę po prostu się pochłania. Jestem bardzo mile zaskoczona i już nie mogę się doczekać kiedy znowu przewrócę parę kartek w poszukiwaniu odpowiedzi na kłębiące się pytania :-)

A teraz mam dla Was absolutny hit! Nie znałam tej książki, nie widziałam żadnej promocji, pomyślałam, przejrzę, zobaczę, może kiedyś będzie akurat dla Klary. Okazało się, że książka jest fenomenalna. "Porwanie w Różogrodzie" Renaty Opały to książka dla nieco starszych dzieci niż moja córka. Dlatego moje zainteresowanie nią było bardzo niewielkie. Zaczęłam ją czytać przy usypianiu Janka. Dziwnym zbiegiem okoliczności okazało się, że skończyły mi się strony, tzn. przeczytałam całą. Jest to historia o trzech siostrach, królewnach, która zostają porwane przez magów, pragnących ich poślubić. Oczywiście nie z miłości tylko chęci zysku. Dziewczynkom na szczęście udane się uciec, ale o tym wszystkim możecie dowiedzieć się sami :-). Bardzo podobały mi się przygody trzech całkowicie różnych a mimo wszystko podobnych księżniczek. Autorka zadbała żeby nie przesłodzić fabuły i dziewczynki mają wiele problemów do pokonania. Ja jestem zachwycona, na pewno za jakiś czas wrócę do tej książki z Klarą. Dlatego Wam, szczerze polecam :-)

#fitgeekmama

Kochani, ten projekt nie umarł, powiem wiecej, teraz muszę ścisnąć dupkę, bo... zostało tylko 159 dni do startu. Zakładałam, że pobiegnę w maju, ale ogłoszone termin na początek marca, co daje mi 5 miesięcy na przygotowania. Co muszę zrobić, na początek schudnąć, nie mogę zabierać się do ćwiczeń z tak dużym obciążeniem. Dzięki diecie MŻ (mniej żreć) udało mi się schudnąć 2 kg. Nie jest źle, ale daleka droga przede mną. W kolejnym wpisie opowiem Wam więcej jak się przygotowuję, ponieważ muszę wszystko dobrze ogarnąć. Chociaż mąż trochę we mnie nie wierzy, to jest to dla mnie najlepsza motywacja ;-) (Nu, Pogadi ;-))DAM RADĘ, jest moc :-)

#Udało mi się

- Obejrzałam do końca ST i... no nieeeeeeeeee. Kto oglądał ten pewnie wie o co mi chodzi, kto nie może sam się przekonać lub napisać do mnie to powiem konkretnie dlaczego tak ;-) Szczerze powiem, że jak dla mnie był to sezon już trochę wymuszony, zdecydowanie bardziej podobały mi się postacie drugoplanowe niż te główne. Uważam, jak pewnie większość, że było sporo niejasności i niedociągnięć i gdyby pozostali na 2 sezonie nic by nie stracili, a tak...ciągnął bo jest popyt, ale czy jest sens tracić przy tym na jakości ?

- Kolejny odcinek Kronik Time Squer. Tutaj też muszę powiedzieć, że jak dla mnie idą trochę w złym kierunku, przeciągają dziwne wątki i dodają takie, które mnie jako widza nie interesują zapominając o tym, na czym ten serial bazuje i co przysporzyło mu fanów.

#nie wiem co robię

Kolejna anomalia czasowa. Macie czasami tak, że chociaż dzień jest zorganizowany, wiecie co macie robić, małe tego, robicie to, to kiedy przychodzi wieczór okazuje się, że nic nie zrobiliście a dzień ma się ku końcowi? Ostatnio spotyka mnie to coraz częściej i nie wiem co z tym zrobić, to chyba znowu moja super moc- macierzyństwo, znowu się aktywowała na najwyższych obrotach ;-)

Szykuje się intensywny czas, myślę, że są spore szanse na realizację celów, będę Was informować na bieżąco :-)