Kraj olbrzymów

Pierwszy tydzień urlopu właśnie dobiega końca. Wiec czas na małe podsumowanie 😊.        

Udało mi się:
- codziennie jeździć na rowerze ( trasa ok. 6 km, ale dopiero się rozkręcam)
- zrobić mnóstwo pieszych wycieczek po okolicy
- zrzucić 3 kg

Nie udało mi się:
-przeczytać książki( przeczytałam ok 70 stron, wiec nie ma o czym mówić)

Jednak ten tydzień obfitował w coś więcej niż tylko konkretne zrealizowane lub nie cele.  Jak już wspominałam mój mąż nie spędza z nami wakacji, ponieważ nie ma już urlopu. Ja jestem jeszcze na urlopie macierzyńskim, więc nie miałam tego problemu. Jednak ten tydzień ( a zostały jeszcze dwa) pokazał mi jak bardzo jestem przywiązana do mojej drugiej połówki. Tęsknie za nim bardzo. Na teściów narzekać nie mogę, ponieważ zawsze miałam z nimi dobry kontakt. Dużo rozmawiamy, śmiejemy się, jeździmy itp, czas mam zorganizowany. Wolałabym to wszystko przeżywać wspólnie z Markiem, ale jesteśmy dorośli i wiemy, że pewnych rzeczy przeskoczyć się nie da. Nie zmienia to faktu, ze mogę ponarzekać i uczyć się tęsknić ( dawno nie rozstaliśmy się na taki długi czas).

Kolejna sprawa, która jest ostatnio obecna w mojej głowie to wielkość. Holandia to kraj, gdzie żyją naprawdę duzi ludzie. Dwunastoletnie dziewczynki potrafią być wyższe ode mnie (mam 162 cm). Każdy Holender, którego spotykam jest ode mnie wyższy. Myślę, ze ich wzrost jest w przedziale (180 cm i w górę). Czytałam, ze Holendrzy są (statystycznie) najwyższym narodem. Nie żebym miała coś przeciwko, ale czasami boli kark od patrzenia ciagle w górę 😉. Nigdy nie miałam kompleksów z powodu mojego niskiego wzrostu. Nawet nigdy zbytnio nie przywiązywałam do tego uwagi, ale będąc w Holandii, odczuwam pewien dyskomfort. Dyskryminują tu takich krasnali jak ja! Do niektórych sklepowych półek nawet nie dosięgną! Wiec muszę kupować tylko to do czego dosięgam, czyli ciastka 😉. Zastanawia mnie tylko, dlaczego nikt nie odkrył tu krainy olbrzymów, której Holendrzy są spadkobiercami 😉

Na koniec trochę prywatniej. Kiedy dzieci są małe, widzisz każdą ich zmianę, każdy etap, przez który  przechodzą, wszystko to kim są Twoje dzieci. Kiedy idą do przedszkola, czy szkoły, wiele rzeczy Ci umyka. Odkąd Klara ma wakacje spędzam z Nią bardzo dużo czasu. Znam swoje dziecko, ale dopiero teraz widzę jak się zmienia w bardzo krótkim czasie. Jak absorbuje świat i dopasowuje go do siebie. Wiem, że moja córka ma silny, dominujący charakter, ale potrafi być przy tym taka urocza i słodka. No mix nie z tej ziemi 😉. Nie mówię już nawet o Janku, który dopiero zaczyna pokazywać swoją osobowość i już widzę, ze tez nie będę się nudzić 😉

Już tak na samiuśki koniec pare zdjęć ❤️