Magic Knight Rayearth (Wydawnictwo Waneko)

Dzisiaj mam dla Was coś specjalnego. Jestem tak niesamowicie podekscytowana, ponieważ dzięki Wydawnictwu Waneko mogłam powrócić do jednej z moich największych miłości - mang. Co to jest manga, zapytają niektórzy. Otóż jest to japoński komiks. Bardzo charakterystyczny. Duże oczy, mocna kreska, dynamiczna fabuła pełna onomatopei. Jak dla mnie ? CUUUUDOOOO. Jak już wspomniałam od dawna jestem miłośniczką japońskich komiksów. Dlatego tak bardzo się cieszę, że mogę dzisiaj Wam o tym opowiedzieć coś więcej. Wybrałam mangę, która towarzyszyła mi w latach młodości (tej młodszej młodości ;-)) i która miała na mnie bardzo duży wpływ, ponieważ była kluczowym punktem w zapoznaniu się z japońską kulturą i Clampem.

Zacznę od spraw podstawowych. Krótkiego słowniczka, który pozwoli nie zgubić się w moich rozważaniach na ten temat :-).

manga - już wiecie ;-). Japoński komiks (tak dla przypomnienia)

anime - najczęściej zekranizowana manga lub kreskówka w mangowym stylu

Clamp - wydawnictwo odpowiedzialne za powstanie wspaniałych mang i anime, w tym Magic Knight Rayearth, tworzą go cztery niezwykle utalentowane kobiety.

MKR - Magic Knight Rayearth

Magic Knight Rayearth

Historia trzech dziewczyn (Hikaru, Umi i Fuu), które za pomocą niezwykle silnej magii, zostają przeniesione do obcej krainy (Cephiro). Na miejscu okazuje się, że zostały wezwane przez księżniczkę Emeraude, która prosi o ocalenie jej krainy. Niby nic nadzwyczajnego. Fabuła dość szablonowa, ale... panie z Clampa nie tworzą oczywistych  i nudnych historii. Dziewczyny mają stać się Legendarnymi Magicznymi Rycerzami oraz obudzić duchy maszyn. Po drodze czekają je wyzwania oraz nieoczywiste decyzje, które zaważą na losach tego świata. Cała historia jest tak fantastycznie wykreowana, że nie można się od niej oderwać. 

Postacie

Głowne bohaterki reprezentują trzy odmienne style życia. Różnią się w każdym calu. Gdyby nie wspólna przygoda w Cephiro, najprawdopodobniej nigdy by się nie spotkały. Jednak razem tworzą fajną mieszankę osobowości i przyjemnie się to czyta. Jednak w MKR to nie tylko ładne dziewczyny i prosta misja do wykonania. Bohaterowie, którzy od początku grają złe charaktery okazują się...tyle Wam powiem ;-). To nie jest tak, jak to wygląda na pierwszy rzut oka ;-). Noooo i co to by była za manga bez słodkich stworków? Mokona to moja faworytka i ulubienica od początku i od zawsze. Miękka puchata żelka, która swoją bezkompromisowością nadaje tej historii zabawny rys.

Kreska

Twory Pań z Clampa albo się kocha, albo nienawidzi. Ja na szczęście należę do tej pierwszej grupy. Dbałość o szczegóły, przepięknie poprowadzone linie, niesamowite oczy. No ohhhhhyyy i aaaahyyyy.  Moim zdaniem nie da się przejść obok ich twórczości obojętnie. A dodatkowo ich rysunki na długo zostają w pamięci. Sami zobaczcie

To jest właśnie to, za co pokochałam mangi. Te postacie, detale, zabawa światłocieniem... myślałam, ze z tego się wyrasta. Na szczęście okazuje się, że nie ;-).

Anime

O dziwo różni się sporo od mangi, imiona głównych bohaterek, dodatkowe postacie, inne zakończenie, chociaż anime również tworzyły panie z Clampa. Jednak uważam, że jest to dopełnienie komiksu i ożywienie postaci. Zwłaszcza kiedy możemy usłyszeć głos Zagato (pierwszego złego). Tak to wygląda w kolorze:

Ja wiem, trochę to jękliwe i w ogóle, ale mi się podoba i odkąd dostałam do rąk mangę, chodzę po domu i śpiewam ten opening ;-)

Dla kogo?

Trudne pytanie. Ja poznałam MKR kiedy miałam jakieś 12-14 lat. Wtedy byłam oczarowana i zachwycona. Teraz kiedy wróciłam do tej mangi po paru latach uważam niektóre elementy fabuły za naiwne. Jednak nadal jestem zaskoczona dwoistością i dojrzałością całości. Dlatego jeśli ktoś chciałby zacząć swoją przygodę z japońskim komiksem to śmiało polecam Magic Knight Rayearth.

Za możliwość przeczytania mangi Magic Knight Rayearth dziękuję Wydawnictwu Waneko.